Hella Haasse heeft een eigen museum . Anders dan andere musea is het Hella Haasse Museum een virtueel museum op het internet.
In het museum kun je een reis maken door een landschap van foto's en boeken, persoonlijke documenten en audiovisuele fragmenten uit het leven en werk van Hella S. Haasse.
Dit is alvast een voorproefje uit het archief:
Hella in haar jongere jaren:
Bron: www.hellahaassemusuem.nl
Hier kun je lezen welke prijzen Hella Haasse door de jaren heen ontvangen heeft:
Stel je voor:
Je bent geboren op een eiland in de Indische Oceaan, Java. In je geboortejaar wordt Java bezet door Nederlanders. Nederlands-Indië wordt het land genoemd.
Jouw ouders
zijn Nederlanders, je beste vriend Oeroeg is een ‘inlander’ en spreekt Soendanees. Jij spreekt Soendanees en Nederlands. Je voelt je Javaan en Nederlander.
Je speelt
heel veel in de tuin, je vindt niks mooier dan met je vriend Oeroeg op jacht te gaan in de bergen in de omgeving waar de meest spannende verrassingen en de meest enge meren vol geesten te vinden zijn.
Rond je zeventiende
besluit je vader je naar Nederland te sturen. Hij heeft verzonnen je dan in Delft op een kostschool te doen... Naar een koud land? Terwijl je bent opgegroeid tussen de bloemen en de zon? Laat je dat gebeuren? En hoe houd je dan contact met je allerbeste vriend?
Dan bezetten middenin de Tweede Wereldoorlog, de Japanners op gruwelijke wijze Java...
"Oeroeg was mijn vriend. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd en mijn jongensjaren, verschijnt zonder uitzondering het beeld van Oeroeg in mij, als was mijn herinnering gelijk aan een van die toverplaatjes die we vroeger plachten te kopen, drie voor een dubbeltje: geelachtig glanzende stukjes met lijm bestreken papier, waarover men een potlood krassen moest, totdat de verborgen voorstelling aan het daglicht kwam. Zó komt ook Oeroeg tot me terug, wanneer ik me verdiep in het verleden." (blz. 5 r. 1-10, dertigste druk)
"Een van onze gasten vertelde een lang verhaal, waarvan ik de zin niet begreep, telkens onderbroken door stormen van gelach. Mijn moeder lag achterover in de hoek tussen mijnheer Bollinger en de zijwand van de auto, met haar hoofd geleund tegen de plooien van de opengevouwen kap. Ik zag lachtranen glinsteren op haar wangen."blz. 18r. 22 - 28, dertigste druk)
"Opgezette dieren en geprepareerde huiden kwamen te voorschuin uit een aantal kratten, die de vrachtwagen vervoerd had. Het spreekt vanzelf dat Oeroeg en ik het uitladen van deze belangwekkende bagage ademloos gade sloegen." (blz 33 r. 10 - 14, dertigste druk)
In 1993 verfilmde regisseur Hans Hylkema Oeroeg.
Hylkema: "Het scenario van de film Oeroeg gaat verder waar het boek eindigt. Hoofdpersoon Johan keert als militair terug naar het land van herkomst. De bedreiging door de vermoedelijke Oeroeg is het begin van Johans zoektocht naar zijn jeugdvriend. Dit zoeken gaat gepaard met langdurige herinneringen aan de jaren die zij samen doorbrachten, de periode die Haasse in haar novelle beschreef."
Bovenstaand citaat komt uit de Filmkrant. Lees daar het hele interview: (zoek op Oeroeg)
WAAR TE ZIEN?
In het kader van Nederland Leest zal het Filmmuseum de film op zondag 25 oktober 2009 om 10.30 uur vertonen in het Tuschinski-theater in Amsterdam.
In Oss draait Oeroeg op 11 november om 2009 om 20.30 uur in cultuurpodium Groene Engel.
In Den Haag vertoont Bibliotheek Moerwijk de film op donderdag 29 oktober 2009 om 09.30 uur en Bibliotheek Wateringseveld op vrijdag 30 oktober 2009, ook om 9.30 uur.
Uitgeverij Contact schrijft:
De novelle wordt aanvankelijk redelijk toegejuicht, maar zal gaandeweg een tweede leven gaan leiden als Tempo Doeloe-boek over het Indië dat voorgoed verdwenen is. Vooral middelbare scholieren kunnen het makkelijk leesbare, goed geschreven boek over de vriendschap tussen een Nederlandse en Indische jongen die elkaar weer tegenkomen in de verwarrende oorlogstijden, zeer waarderen.
Bovenstaande quote wordt als vraag behandeld in 'Hoe makkelijk leesbaar is Oeroeg?' door Ewoud Sanders op het weblog van NRC-Handelsblad van 9 januari 2009:
Aan de populariteit van Oeroeg heeft dit alles gelukkig geen afbreuk gedaan; het is al 46 (!) keer herdrukt en aan het eind van het jaar komt er dus een herdruk bij van bijna een miljoen exemplaren - een oplage waar de meeste schrijvers slechts van kunnen dromen. Dat neemt niet weg dat ,,makkelijk leesbaar” een betrekkelijke, tijdgebonden kwalificatie is.
De Telegraaf schrijft op donderdag 8 januari 2009:
Bij scholieren deed het boekje het altijd goed omdat het lekker dun was en dus gemakkelijk bijboste voor de boekenlijst.
foto hiernaast: Cas Oorthuys / Nederlands Fotomuseum
De foto die je bij deze plaknotitie ziet is gebruikt in het filmpje dat hier te zien is en is gemaakt door de virtuoze fotograaf Cas Oorthuys. Hij reisde in 1947 door Indonesië. Op de website van het geheugen van Nederland zijn veel meer foto's te bekijken!
Ander zeer interessant bewegend beeldmateriaal, waaruit ook 1 shot is gebruikt in het filmpje, komt uit de collectie van het Filmmuseum en is uitgebracht onder de titel: 'Van de kolonie niets dan goeds, Nederlands-Indië in beeld 1912- 1942'.
Het meeste gefilmde archiefmateriaal komt uit Moeder Dao, De Schildpadgelijkende. Deze 'found footage' documentaire is door Vincent Monikkendam samengesteld uit 260 km nitraatfilm (35mm). Dat is ongeveer de afstand tussen Amsterdam en Brussel. Nitraatfilm is explosief brandbaar filmmateriaal waardoor vele bioscopen in het verleden zijn afgebrand. Tegenwoordig (sinds ongeveer 1953) wordt polyester- of acetaatfim gebruikt.
Voorts werd een beeld gevonden op de site van oud Indië-veteraan Piet Scheele. Op zijn site zijn verhalen te lezen van Nederlandse dienstplichtigen en oorlogsvrijwilligers die van 1946 tot 1950 door de Nederlandse regering naar het voormalige Nederlands-Indië werden gezonden.
Louis Zweers is journalist en schrijver van boeken over Indonesië. Hij vond deze foto in het archief van de voormalige Dienst Legercontacten. Ook deze foto zit in het filmpje.
Nederland Leest is een landelijke campagne waarbij iedereen wordt uitgenodigd met elkaar in discussie te gaan over 1 bepaald boek. In 2009 was dat Oeroeg.
In 2008 las heel Nederland de roman Twee vrouwen van Harry Mulisch, in 2007 De gelukkige klas van Theo Thijssen.
Er is veel te lezen over de campagne op www.nederlandleest.nl
Op het Jongerenliteratuurplein vind je informatie over boeken waar je jezelf in kunt herkennen of je over kunt verbazen.
Of je nu van spannende, waar gebeurde of romantische levens houdt, van verzonnen of historische werelden, op
vind je de nieuwste jongerenromans, Nederlandse en vertaalde literatuur, thrillers en chicklit.
