Stel je voor: in 1929 word je geboren. Je moeder is Nederlands en je vader Surinaams. Jij bent het springlevende als schaamteloze bewijs van een sociaal allesbehalve, acceptabele liefde. Rika, je moeder, verliet eerder haar man en vier kinderen, om bij jouw 20 jaar jongere vader te kunnen zijn. Terwijl hij, je vader, een 'token nigger' werd genoemd; iemand die voortdurend zijn bestaansrecht moest bewijzen, een neger afkomstig uit dat rare apenland aan de andere kant van de oceaan.
Maar jij zorgt voor vreugde, je bent een Sonny Boy. Met z'n drietjes slaan jullie je door alle vooroordelen heen en leiden een gezellig leven in jullie badpension aan het strand in Scheveningen, 'de onderbuik van Den Haag, waar alles aanspoelt wat in de deftige hofstad niet te pas kwam.'
Helaas verandert begin 1943 dit paradijs van je jeugd in een spooklandschap. Huizen en hotels werden dichtgetimmerd, duinen volgebouwd met bunkers. Dan merk je dat in jullie huis nog mensen worden geherbergd. Als de politie op een dag voor de deur staat, kom je erachter dat het geen badgasten zijn, maar joden.
En niemand mocht weten dat ze er waren...
Sonny Boy is in 2011 verfilmd door Maria Peters. De film heeft drie maanden tijd ruim 400.000 bezoekers getrokken en kreeg daarmee een platina status.
Bekijk hier de officiele trailer
Vier jaar later keken diezelfde ogen met diezelfde ernstige toewijding naar Willem Hagenaar, en wees niets erop dat ze ooit naar meer zou verlangen dan alleen naar hem.
Nog zo'n zwarte man in haar ordentelijke huishouden kon ze er eigenlijk niet bij hebben en ze wond er geen doekjes om hem liever kwijt dan rijk te zijn: nicht Nika kon hem zó van haar overnemen.
Hoe langzamer het leven gaat en hoe minder er gebeurt, hoe meer er wordt geroddeld.
Langzaam kwam het schip tot leven en gleed Waldemar weg uit de wereld die de zijne was.
Waldemar en Rika sloeg de angst om het hart. Joden waren immers niet de enige Untermenschen in de nazistische filosofie. Als de nazi's al zo met hen omsprongen, hoe zouden ze dan wel niet omgaan met zwarte mensen - in hun ogen een ras van nog veel lager allooi?
Vreemd dat jullie vreemden voor mij bent geworden. Ik weet niet meer hoe jullie er uit zien. Het beeld dat foto's van jullie voor mij bewaarden doet mij ouderwets aan, alsof jullie niet meer in deze tijd zouden passen.
‘Een hartverscheurende geschiedenis van twee ongewone geliefden. […] Een verhaal dat je soms de adem beneemt en in verbijstering achterlaat’ - Aleid Truijens, de Volkskrant
‘Knap geportretteerd, met veel kennis van de historische achtergronden en even beeldend als in een roman. Mij heeft het verhaal tot tranen toe bewogen, iets wat ik van menige roman niet kan zeggen’ - Emma Brunt, HP/De Tijd
‘Kan iedereen aanraden het boek te lezen. Het is echt geweldig. […] Ik las het in een vliegtuig dat wilde gaan landen op het moment dat ik het boek nog niet uit had. Ik wilde de piloot smeken om een half uurtje boven Amsterdam te blijven cirkelen. Ik wilde namelijk niet stoppen met lezen. […] Een huiveringwekkend prachtboek’ - Youp van ’t Hek, VARA TV Magazine
Op het Jongerenliteratuurplein vind je informatie over boeken waar je jezelf in kunt herkennen of je over kunt verbazen.
Of je nu van spannende, waar gebeurde of romantische levens houdt, van verzonnen of historische werelden, op
vind je de nieuwste jongerenromans, Nederlandse en vertaalde literatuur, thrillers en chicklit.
De canon van Nederland wordt gevormd door 50 'vensters', een soort hoofdstukken, belangrijke momenten in de Nederlandse cultuurgeschiedenis. De vensters beginnen bij ±3000 voor Christus en eindigen bij een blik in de toekomst.
Je kunt alle vensters bekijken op de website entoen.nu
Sonny Boy speelt zich af tijdens De Crisisjaren. 'De Crisisjaren: Samenleving in depressie' is één van de vensters, van 1929 tot 1940. Dit markeert een lange periode van krimp in de economie en van grote werkloosheid. De crisis begon in oktober 1929 in de Verenigde Staten na de ‘Beurskrach’ en kreeg al snel de hele wereld in haar greep.
Lees er alles over op entoen.nu/crisisjaren
Sonny Boy werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, M.J. Brusse-Prijs en de NS Publieksprijs.
2006 Littéraire Witte Prijs
Levensgeschiedenis van een 19-jarige Surinaamse student en een 40-jarige Hollandse getrouwde vrouw, die in 1928 verliefd op elkaar worden, een zoon krijgen, een pension in Scheveningen beginnen en in de Tweede Wereldoorlog joodse onderduikers in huis nemen.
Van Stichting Surinaams Museum kregen we de eerste foto die je aan het begin van het filmpje ziet. Het is De Waterkant in Paramaribo;
'Want de Waterkant was al vanaf de beginjaren van de kolonie de plek geweest waar alles om draaide en op de houten steigers die de verbinding met de rest van de wereld vormden, lagen de voetstappen van iedereen die Suriname had gemaakt tot wat het was.'
Dit museum is gevestigd in Fort Zeelandia, Suriname. Je kunt er exposities bekijken en vindt er het historische verhaal over het ontstaan van Suriname.
